نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 271
35. و مشركان گفتند: اگر خدا مىخواست، نه ما و نه پدرانمان، چيزى جز او را نمىپرستيديم، و جز با فرمان او چيزى را حرام نمىكرديم، پيشينيان اينان نيز به همين شيوه عمل كردند؛ و آيا پيامبران جز پيامرسانى آشكار وظيفهاى دارند؟ 36. به راستى در ميان هر امتى پيامبرى را برانگيختيم، [تا بگويد:] خداى را بپرستيد و از طاغوت بپرهيزيد. و از ايشان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده، و از ايشان كسانى هستند كه گمراهى را سزاوارند. پس در زمين بگرديد و بنگريد كه چگونه بود فرجام كسانى كه دروغين خواندند. 37. هر چند حريص بر هدايتشان باشى، خدا كسانى را كه وا نهاده هدايت نخواهد كرد، و آنان ياورى نمىيابند. 38. با سختترين سوگندهايشان به خدا سوگند مىخورند كه خداوند مردگان را برنينگيزد. آرى، اين وعده بر او حق است، ولى بيشتر مردم نمىدانند؛ 39. تا مورد اختلافشان را برايشان روشن سازد، و تا كافران بدانند كه آنان بودند كه دروغ مىگفتند. 40. همانا گفتارِ ما درباره چيزى كه خواهيمش، اين است كه گوييمش: باش؛ پس خواهد بود. 41. كسانى كه پس از ستم ديدن در راهِ خدا مهاجرت كردند، در اين دنيا در سرزمين نيكويى جايشان دهيم، و در آخرت پاداشِ بزرگترى دارند؛ اگر دانند. 42. همانان كه پايدارى كرده و بر پروردگارشان توكل كردند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 271