نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 273
55. بگذار تا بدانچه به آنان دادهايم ناسپاسى ورزند. اينك برخوردار شويد، زودا كه بدانيد. 56. از آنچه روزيشان كردهايم بهرهاى براى آنچه نمىدانند [/ بتان] مىنهند؛ سوگند به خدا كه از شما بازخواست خواهد شد، درباره آنچه افترا مىبنديد. 57. براى خدا دختران را مىپندارند- او منزه است- و براى خودشان هر چه بخواهند. 58. هرگاه يكىشان را به دختر مژده دهند، چهرهاش سياه شده خشمش را فرو خورد، 59. و از ناگوارىِ خبرى كه به او دادهاند از مردم نهان مىگردد. [و مىانديشد كه:] آيا با خوارى نگاهش دارد، يا در خاك نهانش سازد؟! هان! كه داورى بدى دارند. 60. صفات نكوهيده از بىايمانانِ به آخرت و صفات ارزنده از آنِ خداوند است؛ و اوست استواركارِ پيروزمند. 61. اگر خدا مردم را به خاطر ستمكاريشان عذاب مىفرمود، بر سطح زمين هيچ جنبندهاى فرونمىگذاشت، ولى [كيفرِ] آنان را تا سرآمدى معلوم واپس اندازد؛ و چون سرآمدشان فرا رسد، نمىتوانند آن را ساعتى پس و يا پيش اندازند. 62. براى خدا چيزى را مىنهند كه خود ناپسند مىدانند؛ وبا زبانشان به دروغ مدعى مىشوند كه بهشت را دارند! بىترديد آتش براى آنهاست، و آنان [به سوى دوزخ] همى تازند. 63. به خدا كه براى امتهاى پيش از تو نيز [پيامبرانى] فرستاديم، امّا شيطان كارهايشان را در نظرشان آراست، و امروز او سرپرست آنهاست، و كيفر دردآورى دارند. 64. ما اين كتاب را بر تو فرو نفرستاديم مگر براى آنكه برايشان روشن سازى آنچه را در آن اختلاف مىكردند، و آن رهنمود و رحمتى است براى مردمى كه مىگروند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 273