ترجمه قرآن - صلواتى، محمود - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 321

126. فرمايد: از آن رو كه آياتِ ما تو را آمد و فراموش كردى آنها را، و امروز اين چنين فراموش مى‌شوى اينجا.
127. و بدين‌سان هر كس را كه زياده‌روى كند و به آيات پروردگارش نگرود كيفر مى‌دهيم، و عذاب آخرت سخت‌تر است و همواره پابرجا.
128. آيا براى هدايتشان بسنده نبود كه ببينند چه نسل‌هايى را پيش از ايشان به تباهى برديم، كه [اكنون آنان‌] در سراهايشان راه مى‌روند؟ بى‌گمان در اين براى خردمندان است نشانه‌ها.
129. اگر سخنى از سوى پروردگارت نرفته بود و سرآمدى مقرر نگشته بود، [هم اكنون‌] عذاب فرود مى‌آمد بر آنها.
130. پس بر آنچه مى‌گويند شكيبا باش، و پيش از برآمدنِ آفتاب و پيش از فرود آن و در ساعاتى از شب و در دو سوى روز سپاسگزارانه به ستايش وى پرداز، باشد كه شوى قرينِ شاديها.
131. بدانچه گروههايى از آنان را بدان بهره‌ور ساخته‌ايم ديده مدوز؛ اينها شكوفه‌هاى زندگانى دنياست، تا در آن بيازماييم‌شان؛ و روزىِ پروردگارت بهتر است و همواره پابرجا.
132. كسانت را به نماز فرمان ده و بر آن پايدارى كن. ما از تو روزى نخواسته‌ايم، بلكه خود روزيت را مى‌دهيم، و نيك فرجامى است براى پاكى‌ها.
133. گفتند: چرا از سوى پروردگارش نشانه روشنگرى نمى‌آورد براى ما، آيا نشانه روشنگرى كه در كتابهاى پيشين است نيامده‌است براى آنها؟
134. هرگاه پيش از آن با عذابى تباهشان مى‌كرديم، بى‌ترديد مى‌گفتند: پروردگارا! چرا پيامبرى به سوى ما نفرستادى تا آيه‌هايت را پيروى كنيم، پيش از آنكه شويم سرافكنده و رسوا؟
135. بگو: همه منتظرند، شما نيز منتظر باشيد. زودا كه بدانيد كيانند يارانِ راهِ راست، و كيانند راه يافته‌ها.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 321

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست