نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 325
36. و چون كافران ببينندت، جز به ريشخندت نمىگيرند، [و گويند:] آيا اين همان است كه درباره خدايانتان [به بدى] سخن مىگويد؟ حال آنكه خود به خداىِ مهربان كفر مىورزند. 37. انسان از شتاب آفريده شده. به زودى نشانههايم را به شما مىنمايانم. پس از من با شتاب مخواهيد. 38. و مىگويند: اين وعده كى است، اگر راست مىگوييد؟ 39. اگر كافران دانند، آن زمانى است كه نتوانند آتش را از چهره و پشتهايشان دور كنند، و يارى نمىگردند. 40. آرى، آن ناگهان به سراغشان آيد و حيرانشان سازد، و نه مىتوانند آن را بازگردانند، و نه مهلتى يابند. 41. به يقين، پيامبرانِ پيش از تو را نيز مسخره مىكردند، و سرانجام مسخره كنندگان را فرو گرفت آنچه آن را مسخره مىكردند. 42. بگو: چه كسى شما را شب و روز از [عذاب خداىِ] مهربان باز مىدارد؟ آرى آنان از ياد پروردگارشان روى گردانند. 43. آيا آنان را خدايانى است كه در برابر ما آنان را نگه دارند؟ آنان نه مىتوانند خود را يارى دهند، و نه از سوى ما يارى يابند. 44. حقيقت اين است كه ما اينان و پدرانشان را بهرهور ساختيم، تا آنكه روزگارى دراز زندگى كردند. آيا نمىنگرند كه ما پيوسته از دامنههاى سرزمين [كفر] مىكاهيم. آيا آنان باز پيروزند؟
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 325