ترجمه قرآن - صلواتى، محمود - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 348

90. [نه‌] بلكه حقيقت را برايشان آورديم، و آنان بى‌گمان دروغگويند.
91. خداوند فرزندى برنگزيده؛ و خدايى با او نمى‌باشد؛ كه اگر جز اين بود، هر خدايى با خود آنچه را آفريده بود مى‌برد، و برخى از آنان بر برخى برترى مى‌جستند. منزه است خدا از آنچه در توصيف او گويند.
92. داناى نهان و آشكار است، و فراتر است از آنچه همتايى وى دانند.
93. بگو: پروردگارا! اگر به من بنمايى آنچه را كه بدان وعده داده مى‌شوند.
94. پروردگارا، قرارم مده در زمره مردمى كه ستمكارند.
95. و ما تواناييم كه آنچه را وعده‌شان داده‌ايم به تو بنماييم بى‌ترديد.
96. بدى را به نيكوترين شيوه بران. ما داناتريم بدانچه مى‌گويند.
97. بگو: پروردگارا! به تو پناه مى‌برم از آنچه اهريمنان در دل افكنند.
98. و پروردگارا! به تو پناه مى‌برم از اينكه نزد من آيند.
99. تا آنگاه كه يكى‌شان را مرگ فرا رسد، گويد: پروردگارا! مرا باز گردانيد،
100. شايد در آنچه وانهادم كار نيكى به جاى آرم. هرگز، اين سخنى است كه او گوينده آن است؛ و پيشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته مى‌گردند.
101. پس آنگاه كه در صور دميده شود، آن روز در ميانشان خويشى نماند، و از [حال‌] يكديگر نمى‌پرسند.
102. پس كسانى كه ترازوشان گران آيد، همانانند كه رستگارند.
103. و كسانى كه ترازوشان سبك باشد، هم اينانند كه به خويشتن ستم كردند و در دوزخ ماندگارند.
104. آتش چهره‌هاشان را مى‌گدازد، و آنان در آنجا ترشرويند.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 348

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست