نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 351
11. بىگمان كسانى كه آن بهتان را در ميان آوردند، گروهى از شما بودند؛ آن را براى خود شرّى مپنداريد، بلكه در آن خيرى براى شما بوده؛ براى هريك از آنان سهمى از گناهى است كه مرتكب شده است؛ و كسى كه بخش عمده آن را بر عهده داشته كيفرى سهمگين دارد. 12. چرا آنگاه كه [اتهام را] شنيديد، مردان و زنان باايمان در خود گمان نيك نبردند، و نگفتند: اين بهتانى آشكار مىباشد؟ 13. چرا برآن، چهار گواه نياوردند؟ اكنون كه آن گواهان را نياوردند، اينان نزد خدا خود دروغگويانند. 14. اگر در دنيا و آخرت بزرگوارى و مهر خدا بر شما نبود، عذابى سهمگين به شما مىرسيد به خاطر آنچه مرتكب شديد. 15. آنگاه كه آن [بهتان] را از زبانهاى يكدگر مىگرفتيد، و با دهانهايتان چيزى را مىگفتيد كه شما را بدان آگهى نبود، و آن را ساده قلمداد مىكرديد، حال آنكه آن نزد خدا گناهِ بزرگى بود. 16. چرا آنگاه كه آن را شنيديد، نگفتيد: ما را نرسد كه در اين باره سخن گوييم؛ خدايا منزهى، اين بهتانى است ناپسند. 17. خدا اندرزتان مىدهد، كه ديگر همانندش را تكرار نكنيد، اگر باورمنديد. 18. خدا آيهها را برايتان باز مىنمايد، و خدا دانايى است خردمند. 19. كسانى كه دوست مىدارند بدنامى در ميان مؤمنان گسترش يابد، در دنيا و آخرت كيفر درد آورى دارند. خدا مىداند و شما نمىدانيد. 20. اگر بزرگوارى و مهر خدا بر شما نبود [به سختى مجازات مىشديد] و نرمخويى مهربان است خداوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 351