نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 367
1. طا، سين، ميم. 2. اين است آيههاى كتابى كه روشنى بخشد. 3. گويى جان خود را تباه مىسازى كه چرا [مشركان] نمىگروند. 4. اگر بخواهيم معجزهاى از آسمان برآنان فرو مىفرستيم، تا در برابر آن گردن فرود آرند. 5. و هيچ پندى نو پديد از سوى آن مهر گستر نيامدشان، مگر اينكه از آن روى گردانند. 6. در حقيقت آن را دروغين خواندند؛ و بزودى بديشان مىرسد خبرهاى آنچه آن را مسخره مىكردند. 7. مگر در زمين ننگريستهاند كه در آن روياندهايم از هرگونه گياهانِ ارزشمند. 8. بىگمان در آن عبرتى است، ولى بيشترشان گرونده نمىباشند. 9. همانا پروردگار توست آن مهربانِ پيروزمند. 10. آنگاه را [به يادآور] كه پروردگارت موسى را ندا در داد: كه به سوى مردمى برو كه ستمكارند. 11. قومِ فرعون؛ آيا پروا نمىكنند؟ 12. گفت: پروردگارا! مىترسم مرا دروغين خوانند، 13. و سينهام تنگى مىكند، و زبانم گويا نمىباشد، پس به سوى هارون فرست [تا همراه من گردد]. 14. و در چشم آنان بر گردن من گناهى است، مىترسم مرا [به خاطر آن] بكشند. 15. فرمود: هرگز؛ شما با نشانههاى ما برويد، ما با شما مىشنويم [آنچه را كه مىگويند]. 16. به سوى فرعون برويد و بگوييد: ما فرستاده پروردگار جهانيانيم بىترديد. 17. و اينكه: بنى اسرائيل را همراه ما سازيد. 18. [فرعون] گفت: مگر ما تو را از كودكى در ميان خويش نپرورديم، و از عمرت نزد ما نزيستى ساليانى چند؟ 19. و آن كار خود را كه كردى، كردى، و تو از ناسپاسانى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 367