نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 379
23. من زنى را يافتم كه برآنان سلطنت مىكرد، و از هرچيزى بهره داشت، و او را تخت بزرگى بود. 24. او و مردمش را يافتم كه به جاى خدا خورشيد را سجده مىكردند؛ و شيطان كارهاشان را در نظرشان آراسته و آنان را از راه راست بازداشته بود؛ از اين رو به راه هدايت نمىرفتند. 25. تا در برابر خدايى كه نهان آسمانها و زمين را آشكار مىسازد، و دانا به نهان و آشكار شماست، سجده نياورند؛ 26. يكتا خدا كه خدايى به جز او نيست، پروردگار عرش بزرگ [و بىمانند]. 27. [سليمان] گفت: خواهيم ديد كه آيا راست گفتهاى يا از آنانى كه دروغ مىگويند. 28. اين نامهام را ببر و بر آنان افكن؛ آنگاه برگرد و ببين چه پاسخى دارند؟ 29. [سلطان سبا] گفت: اى سركردگان! برايم آمده نامهاى ارجمند. 30. آن از سليمان است؛ و آن اين است: «به نام خداوند مهر گسترِ مهربان. 31. بر من سركشى مكنيد، و از در تسليم سوى من آييد.» 32. گفت: اى سركردگان! در كارم نظر دهيد. كه من هيچ كارى را فيصله ندادهام تا شما گواه بر [درستى] آن باشيد. 33. گفتند: ما سخت دلاور و نيرومنديم، فرمان توراست؛ تا شما چه فرماييد؟ 34. گفت: پادشاهان چون به شهرى درآيند، تباهاش كنند و عزيزانش را خوار گردانند؛ و همواره چنين كنند. 35. اينك من ارمغانى به سويشان فرستم، و نگرم تا فرستادگان چه پاسخى آرند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 379