نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 395
78. [قارون] گفت: من اينها را با دانش خود يافتهام. مگر ندانسته كه خدا پيش از وى نسل هايى را كه نيرومندتر و مال اندوزتر از او بودند به تباهى برد؟ و گناهكاران را از گناهشان نمىپرسند. 79. آنگاه [قارون] با زيور خود بر قومش نمايان شد، و كسانى كه خواهان زندگانى دنيا بودند گفتند: اى كاش همانند آنچه به قارون داده شده براى ما مىبود! او واقعاً ثروت گستردهاى دارد! 80. و كسانى كه دانش به آنان عطا شده بود، گفتند: واى بر شما، ثواب خداوند براى ايمان باوران و نكوكاران نيكوتر است، و آن را جز به شكيبايان فرا نياموزند. 81. آنگاه او و سرايش را در زمين فرو برديم، و گروهى را نداشت كه در برابر خدا ياريش دهند، و [خود نيز] نتوانست به يارى خويش برخيزد. 82. و كسانى كه تا ديروز آرزو داشتند كه به جاى او باشند، گفتند: وه كه خدا روزى را براى هر يك از بندگانش كه بخواهد گشاده و يا تنگ گرداند، و اگر اين نبود كه خدا بر ما منت نهاده است، ما را به اعماق زمين مىبرد. وه كه كافران هرگز رستگار نمىگردند. 83. آنك سراى واپسين را براى كسانى مىنهيم كه نمىخواهند در زمين به سركشى و تبهكارى بپردازند؛ و فرجام نيك از پرهيزگاران است. 84. هركه نيكى آورد، پاداشى بهتر از آن دارد؛ و هركه بدى كند، تبهكاران مگر بدانچه كردهاند كيفر نمىيابند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 395