نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 410
51. و اگر بادى [آفتزا] بفرستيم و كشتزارشان را زرد شده بينند، آنگاه است كه ناسپاس مىگردند. 52. بىترديد، تو نمىتوانى مردگان را شنوا سازى، و نه صدايى را به گوش كران برسانى آنگاه كه پشت كرده روى گردانند. 53. و تو هدايتگر كوران از گمراهيشان نمىباشى، تو تنها كسانى را مىشنوانى كه به آيات ما گرويده و اهل تسليمند. 54. خداست كه شما را از ناتوانى آفريد، آنگاه پس از ناتوانى توان بخشيد، آنگاه پس از توانمندى به ناتوانى و پيرى برد؛ هر آنچه را كه بخواهد مىآفريند و اوست داناىِ توانمند. 55. روزى كه رستاخيز بپا شود گنهكاران سوگند مىخورند كه مگر ساعتى [در دنيا يا برزخ] نماندهاند؛ پيش از اين نيز اين گونه به كژراهه مىرفتند. 56. كسانى كه دانش و ايمان يافتهاند، گويند: شما در نوشته خدا تا روزِ رستاخيز ماندهايد، و اين روزِ رستاخيز است، ولى شما خود ندانستيد. 57. امروز پوزش ستمگران سودشان نمىبخشد، و توبه آنان پذيرفته نمىشود. 58. به راستى در اين قرآن براى مردم هرگونه مثلى زدهايم، و اگر معجزهاى برايشان بياورى، كافران گويند: شما مگر بر باطل نمىباشيد. 59. اين گونه خدا مُهر مىزند بر دلهاى كسانى كه نمىدانند. 60. پس شكيبا باش كه وعده خدا حق است؛ و ناباوران سبكسارت نگردانند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 410