نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 419
7. و هنگامى را [به ياد آور] كه از پيامبران پيمان گرفتيم، و نيز از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى پسر مريم، و از ايشان گرفتيم پيمان استوارى را، 8. تا درستكاران را از درستكاريشان بازپرسد، و براى كافران آماده كرده كيفرى جانگزا. 9. اى گروندگان! نعمت خدا را بر خود به ياد آريد، آنگاه كه سپاهيانى بر شما يورش آوردند، و ما بر سرشان تندبادى و سپاهيانى كه آنان را نمىديدند فرستاديم، و بدانچه مىكنيد خداست بينا. 10. و آنگاه را [به ياد آور] كه از فراز و فرودتان بر شما تاختند، و آنگاه كه ديدگان خيره ماند و جانها به گلو رسيد، و به خدا گمان برديد، گمانهاىِ ناروا. 11. در آنجا بود كه مؤمنان آزموده شدند، و لرزيدند به شگفتترين لرزشها. 12. و آنگاه را [به ياد آور] كه منافقان و بيماردلان گفتند: خدا و پيامبرش به ما وعده ندادند مگر فريبى را. 13. و نيز آنگاه را كه گروهى از آنان گفتند: اى مردم مدينه! ديگر شما را جاىِ ماندن نيست، برگرديد؛ و گروهى از آنان از پيامبر اجازه خواسته و مىگفتند: خانههايمان بدون حفاظ است، و [لى خانههايشان] بىحفاظ نبود؛ و در نظر نداشتند مگر راهِ گريزى را. 14. و اگر از پيرامون مدينه بر آنان درآيند و از آنان آشوب خواهند، بدان سو روند، و مگر اندكى پايدارى نخواهند كرد در آنجا. 15. با آنكه از پيش با خدا پيمان بسته بودهاند كه در جنگ پشت نكنند، و مورد بازخواست قرار خواهد گرفت پيمانِ خدا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 419