نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 429
8. آيا او بر خدا دروغى بسته يا آنكه هست ديوانه؟ [نه] بلكه ناباورانِ به آخرت در عذابند و در كژراهه دورند سرگشته. 9. آيا به آنچه در آسمان و زمين پيش رو و پشت سرشان است ننگريستهاند، كه اگر خواهيم به زمين فرو مىبريمشان، يا بر آنان پاره سنگى از آسمان دراندازيم، بىترديد در اين مايه عبرتى است براى هر بنده بازآينده. 10. به راستى داود را از سوى خويش موهبتى عطا كرديم، كه اى كوهها و اى پرندگان با وى [در ذكر خدا] همنوا شويد، و براى وى آهن را نرم كرديم [چونان آهن تفديده]. 11. كه زرهها را بلند و رسا بساز و حلقهها را اندازه كن، و كار شايسته به جاى آريد، كه من بينايم بدانچه مىكنيد همواره. 12. و باد را براى سليمان [رام كرديم] كه [وزش] پگاهانش يك ماه و وزش شامگاهانش يك ماه [راه] بود، و براى او معدن مس را روان ساختيم، و برخى از جنّيان به فرمان پروردگارشان براى وى كار مىكردند، و هر يك از آنان كه از فرمانِ ما سر مىپيچيد، مىچشانديمش عذابِ آتشِ فروزنده. 13. آنها براى وى هر چه را مىخواست درست مىكردند از: عبادتگاهها و تنديسها و ظرفهاى بزرگ چون حوضچهها و ديگهاىِ بر زمين چسبيده. اى خاندانِ داود سپاس بگزاريد، و اندكى از بندگانم سپاسگزارند [در برابر نعمت هايى كه بدانان عطا شده]. 14. و چون مرگ را بر وى مقرر داشتيم، چيزى جز جنبندهاى خاكى [/ موريانه]- كه عصايش را خورد- مرگش را به آنان نشان نداد؛ و چون [جسدش] فرو افتاد، جنيان پى بردند كه اگر غيب مىدانستند نمىماندند در آن رنجِ خواركننده.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 429