نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 44
260. و آنگاه را [به ياد آور] كه ابراهيم گفت: پروردگارا به من بنمايان كه مردگان را چگونه زنده مىسازى؟ گفت: مگر هنوز نگرويدهاى؟ گفت: بلى، ولى تا دلم آرامش يابد. گفت: پس، چهار پرنده برگزين؛ و آنها را نزد خود به هم درآميز، آنگاه هر پاره از آن را بر كوهى بگذار؛ آنگاه آنها را فرا بخوان، شتابان نزدِ تو مىآيند، و بدان كه خدا استواركارى است پيروزمند. 261. داستانِ كسانى كه دارايىهايشان را در راهِ خدا مىبخشند، داستانِ دانهاى است كه هفت خوشه بروياند، و هر خوشه داراى صد دانه باشد؛ و خدا براى هر كه خواهد چند برابر سازد، و گشايشگرى داناست خداوند. 262. آنان كه دارايىهايشان را در راه خدا مىبخشند، و بخششان را با منّت و آزارى نمىآميزند، پاداششان نزد پروردگارشان است، نه بيمى بر آنهاست، و نه اندوهگين شوند. 263. گفتارى خوش و گذشتى، بهتر از دهشى است كه آزارى در پى آن باشد، و بىنيازى بردبار است خداوند. 264. اى مؤمنان، دهشهاتان را با منت و آزار تباه نكنيد، چونان كسى كه براى نمايش به مردم، دارايىاش را مىبخشد و به خدا و روز بازپسين نمىگرود. پس داستانِ او داستانِ سنگى است كه بر آن خاكى باشد و بارانى سنگين بر آن بارد، و آن را همچنان سخت و صيقلى برجاى نهد. آنان نيز از دستاوردشان بهرهاى نمىبرند؛ و خدا كفر پيشگان را هدايت نخواهد كرد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 44