نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 443
41. و آنان را نشانهاى است كه ما فرزندانشان را برنشانديم در كشتىهايى كه گرانبارند. 42. و همانندش برايشان مركبهايى آفريدهايم كه بر آن سوار مىگردند. 43. و اگر بخواهيم غرقشان مىسازيم. پس فريادرسى نمىيابند و روى رهايى نمىبينند. 44. مگر اينكه رحمتِ ما شامل حالشان گردد، و بهرهور شوند تا زمانى چند. 45. و چون بديشان گفته شود: از آنچه پيش رو و پشت سر داريد بهراسيد، تا شايد بر شما مهر آرند، [نمىشنوند]. 46. و هيچ نشانهاى از نشانههاى پروردگارشان بدانان نمىرسد، مگر اينكه از آن روىگردانند. 47. و چون به آنان گفته شود: از آنچه خدا روزيتان كرده ببخشيد، كافران به مؤمنان گويند: آيا ما كسى را خوراك دهيم كه اگر خدا مىخواست، خود خوراكش مىداد؟ شما جز در گمراهىِ آشكار نمىباشيد. 48. و مىگويند: اين وعده كِىْ است، اگر راست مىگوييد؟ 49. آنان جز فريادى مرگبار را انتظار نمىبرند كه فروگيردشان، آنگاه كه سرگرمِ ستيزهاند. 50. آنگاه كه نتوانند حتى وصيتى كنند، يا به سوى كسانشان برگردند. 51. در صور دميده شود، و همه از گورها به سوى پروردگارشان شتابند. 52. گويند: واى بر ما! چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگيخت؟ اين همان است كه خدا وعده داده است، و پيامبران درست مىگفتند. 53. [آرى،] آن تنها يك فرياد است، و به ناگاه همه در پيشگاهِ ما باشند. 54. امروز بر هيچ كس ستمى نمىرود، و جز آنچه كردهايد پاداش نمىيابيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 443