نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 475
67. اوست كه شما را از خاك، آنگاه از نطفه، آنگاه از خون بسته آفريد، آنگاه شما را به صورت نوزادى [از رحمها] برون آورد، تا به كمالِ رشد خويش رسيد، آنگاه پير مىشويد- و برخى از شما به مرگى پيشرس مىميرند- و در نهايت به سرآمدى معلوم مىرسيد، و باشد كه شويد خردگرا. 68. اوست كه زنده مىكند و مىميراند، و چون چيزى را خواهد، همين كه بدان گويد: باش! مىشود پيدا. 69. آيا كسانى كه در آيات خدا مىستيزند را نديدهاى كه چگونه مىروند به تباهىها. 70. كسانى كه كتاب [آسمانى] و آنچه پيامبرانمان را بدان فرستادهايم دروغين خوانند، بدانند زودا. 71. آن زمان كه غُلها در گردنهايشان افتاده و مىكشندشان با زنجيرها، 72. در آبى جوشان؛ آنگاه در آتش برافروخته مىشوند آنها. 73. آنگاه گويندشان: كجايند آن معبودانى كه مىگرفتيد همتا. 74. به جاى خدا؟ گويند: گمشان كرديم؛ بلكه پيشتر هم چيزى را پرستش نمىكرديم! اين گونه كافران را به بيراهه مىنهد خدا. 75. اين از آنروست كه در زمين به ناروا شادى مىكرديد، و مىباليديد به خويش شما. 76. اكنون از درهاى دوزخ درآييد، جاودانه در آن مانيد؛ و بد است جايگاه متكبّرها. 77. پس شكيبا باش، كه وعده خدا حق است. پس، اگر برخى از آنچه را به آنان وعده دادهايم به تو بنمايانيم، و يا جانت را بستانيم، [در هر صورت] آنان بازگردانده مىشوند به سوىِ ما.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 475