نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 48
282. اى مؤمنان، چون تا سررسيدى معلوم به يكديگر وامى داديد، بنويسيدش. و بايد نويسندهاى در ميانتان به داد بنويسد. و هيچ نويسنده- چنانكه خدا به وى آموخته- نبايد از نوشتن خوددارى ورزد. كسى كه بدهكار است بايد املا كند و او [نويسنده] بنويسد. و بايد از خدا كه پروردگار اوست ترسد و چيزى از آن فرو نگذارد. و اگر كسى كه وامى بر عهده اوست كمخرد يا ناتوان باشد يا املا كردن نتواند، بايد سرپرستِ او به داد املا كند. و از ميان خود دو مرد را به گواهى گيرند. و اگر دو مرد نبود، يك مرد و دو زن را كه بر گواهى آنان رضايت داريد، تا اگر يكى فراموشش شد ديگرى به ياد او آرد. و گواهان چون به گواهى فراخوانده شوند، نبايد خوددارى ورزند. و از نوشتن [بدهكارى] چه خرد چه كلان آزرده نگرديد كه سر رسيد آن را بنويسيد. اين كار نزد خدا درستتر و براى گواهى استوارتر و ترديد زدايندهتر است؛ مگر آنكه داد و ستد نقدى باشد كه آن را ميان خود [دست به دست] مىگردانيد، كه در اين صورت بر شما گناهى نيست كه آن را ننويسيد. و چون داد و ستد كرديد بر آن گواه بگيريد؛ و هيچ نويسنده و گواهى نبايد زيان بيند، و اگر چنين كنيد گناهى مرتكب شدهايد. و همواره از خدا پروا داريد، خدا شما را مىآموزد، و به هر چيزى داناست خداوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 48