نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 499
1. حاء، ميم. 2. فرو فرستاده كتابى است از سوى خداىِ سنجيده كارِ پيروزمند. 3. بىگمان در آسمانها و زمين، نشانههاست براى مردمى كه مىگروند. 4. و در آفرينشِ خودتان و جنبندگانى كه [در زمين] مىپراكَنَد، نشانههاست مردمى را كه باورمندند. 5. و در پياپى آمدن شب و روز، و رزقى كه خدا از آسمان فرو فرستاده و بدان زمين را پس از پژمردنش زنده مىسازد، و در وزش بادها، نشانههايىست براى مردمى كه خردورزند. 6. اينها آيههاى خداست كه آن را به حق بر تو مىخوانيم. پس به كدامين سخن پس از خدا و آيههاى او مىگروند؟ 7. واى بر هر دروغزنِ گناهآلود، 8. آنكه آياتِ خدا را كه بر وى خوانده مىشود مىشنود، آنگاه- چنانكه گويى آن را نشنيده- در گردن كشى پاى مىفشرد؛ پس بشارتش ده به كيفرى پردرد. 9. و هرگاه از برخى آيههاى ما باخبر شود، آن را به بادِ مسخره مىگيرد؛ آنان كيفر خواركنندهاى دارند. 10. پيشاپيش آنان دوزخ است؛ نه آنچه را اندوختهاند و نه دوستانى كه به جاىِ خدا برگزيدهاند، به كارشان نمىآيد؛ و كيفرى سهمگين دارند. 11. اين رهنمودى است؛ و كسانى كه به آيات پروردگارشان كفر مىورزند، كيفرى دردناك از پليدى دارند. 12. خدا همان است كه دريا را رامِ شما گرداند، تا كشتىها در آن به فرمانش روان گردند، و تا از افزون بخشى او [روزىِ خود را] به دست آريد، باشد كه سپاس گزاريد. 13. آنچه در آسمانها و زمين است را رامِ شما گرداند؛ همه از اوست. بىگمان در اين نشانههاست براى مردمى كه خردورزند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 499