نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 507
1. كسانى كه كفر ورزيدند، و [مردم را] از راهِ خدا منحرف كردند، [خداوند] تباه كرد همه كارهايشان. 2. و كسانى كه گرويدند و كارهاى شايسته كردند، و بدانچه بر محمّد فرو فرستاده شده- كه آن حق و از سوى پروردگارشان است- دل سپردند، [خدا] مىزدايد بديهاشان و به صلاح آورد كار و بارشان. 3. اين بدان است كه كافران از باطل پيروى كردند، و مؤمنان حق را- كه از سوى پروردگارشان است- پيروى كردند؛ اين گونه خدا براى مردم مىزند مثلهاشان. 4. پس چون با كافران [در ميدان نبرد] روبرو شديد، گردنهايشان را بزنيد تا زمين گيرشان سازيد، آنگاه استوار به بندشان كشيد، آنگاه يا منت نهاده [و آزادشان كنيد] يا غرامت گيريد، تا كارزار بارهايش را فرو نهد؛ اين [دستور خداوند] است؛ و اگر خدا مىخواست خود مجازاتشان مىكرد، ولى [خدا] بر آن است تا برخى از شما را با برخى امتحان كند، و كسانى كه در راهِ خدا كشته شدهاند را هرگز تباه نخواهد ساخت كارهايشان. 5. بزودى راه نمايدشان و نيكو سازد كار و بارشان. 6. و آنان را به بهشتى درآورد، كه توصيف كرده برايشان. 7. اى مؤمنان! اگر خدا را يارى دهيد، ياريتان دهد؛ و استوارى مىبخشد به گامهايتان. 8. و كافران، بدا به حالشان؛ و نابود است همه كارهايشان. 9. اين از آن روست كه آنان آنچه را خدا فرو فرستاده خوشايندشان نبود، و [خدا] به تباهى كشاند كارهايشان. 10. آيا در زمين گردش نكردهاند، تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آنان بودند چگونه بود؟ خداوند نابودشان كرد؛ و كافران را نيز فرجامى است همانندشان. 11. اين بدان است كه خدا سرور مؤمنان است، و كافران سرورى نيست برايشان.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 507