نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 512
10. كسانى كه با تو بيعت مىكنند، در حقيقت با خدا بيعت مىكنند؛ دستِ خدا بالاى دست آنها است. پس هركه پيمان شكند، تنها به زيان خويش پيمان شكستهاست، و هركه به پيمانى كه با خدا بسته وفا كند، بزودى خدا به وى مىبخشد پاداشى گرانبها. 11. باديهنشينان پيكار گريز بزودى به تو خواهند گفت: اموال و كسانمان ما را گرفتار خود كردند، براى ما آمرزش بخواه. آنان چيزى را كه در دلهايشان نيست بر زبان مىرانند. بگو: هرگاه خدا براى شما زيانى يا سودى خواهد، چه كسى در برابر او براى شما اختيارى دارد؟ آرى، خداست بدانچه مىكنيد دانا. 12. بلكه پنداشتيد كه پيامبر و مؤمنان هرگز به خانمانشان بازنمىگردند، و اين پندار در دلهايتان نمودى خوش يافت، و گمانِ بد برديد، و شما مردمى بوديد گرفتار تباهيها. 13. هركه به خدا و پيامبرش ايمان نياورد، [بداند كه] ما آتشى افروخته آماده كردهايم براى كافرها. 14. فرمانروايى آسمانها و زمين از آنِ خداوند است: هركه را خواهد مىبخشايد و هركه را خواهد مجازات مىكند؛ و آمرزگارى است مهربان خدا. 15. چون به سوى غنايم روان شويد كه آن را به دست آريد، بزودى پيكارگريزان گويند: ما را بگذاريد تا همراهيتان كنيم. مىخواهند حكم خدا را دگرگون سازند. بگو: هرگز همراهيمان نخواهيد كرد، خداوند پيشاپيش درباره شما چنين گفته. و آنان خواهند گفت: بلكه شما بر ما رشك مىبريد؛ ولى نمىفهمند مگر اندكى آنها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 512