نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 522
31. گفت: اى فرستادگان، مأموريت شما چه مىباشد؟ 32. گفتند: ما را به سوىِ مردمى فرستادهاند كه تبهكارند؛ 33. تا بر آنان سنگوارهاى از گِل فرو باريم، 34. كه هر يك از سوى پروردگارت نشان شدهاست، براى مردمى است كه تجاوزكارند. 35. آنگاه بيرون برديم مؤمنانى را كه در آنجا بودند؛ 36. و [لى] در آنجا نيافتيم جز يك خانواده كه مسلمان باشند. 37. و در آنجا برجاى نهاديم عبرتى، براى كسانى كه از كيفرى دردناك مىترسند. 38. در داستانِ موسى [نيز عبرتى است]، آنگاه كه وى را با حجّتى آشكار به سوى فرعون فرستاديم. 39. پس، رو به سپاهيانش كرد و گفت: وى جادوگر است يا جنون دارد! 40. پس، او و سپاهيانش را فرو گرفتيم و به دريا افكنديم و خود درخورِ نكوهش بود. 41. در [سرگذشت] عاد نيز [عبرتى است] آنگاه كه بادى ويرانگر بر آنان فرستاديم، 42. بر چيزى نمىگذشت مگر آنكه آن را چون استخوانى پوسيده مىگردانيد. 43. در [داستانِ] ثمود [نيز عبرتىاست]، آنگاه كه به آنان گفته شد: بهرهور باشيد تا زمانى چند. 44. آنگاه از فرمانِ پروردگارشان سرباز زدند، و آذرخش آنان را فرو گرفت، و خود نگاه مىكردند! 45. تا آنجا كه نتوانستند از جاى برخيزند، يا كسى را به يارى فراخوانند. 46. و پيش از آنان قومِ نوح، كه آنان نيز مردمى نافرمان بودند. 47. ما آسمان را به نيرويى برافراشتيم، و ما توانمنديم بىترديد. 48. و زمين را گسترانديم، و چه نيكو توانستيم گستريد. 49. و از هر چيز جفتى آفريديم، باشد كه عبرت گيريد. 50. پس به سوى خدا بگريزيد، كه من شما را از سوى او بيمدهندهاى نمايانم. 51. و با خدا معبود ديگرى مگزينيد، كه من شما را از سوى او بيمدهندهاى نمايانم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 522