نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 524
15. آيا اين جادوست يا شما نمىبينيد؟ 16. بدان درآييد؛ شكيبا باشيد يا ناشكيبا، به حالتان يكسان است. پاداش همان يابيد كه مىكرديد. 17. همانا پرهيزگاران در بوستانها و در ناز و نعمتند. 18. از آنچه پروردگارشان به آنان داده و از اينكه از عذاب دوزخ مصونشان داشته، سخت مسرورند. 19. بخوريد و بياشاميد؛ گواراتان باد، پاداشِ آنچه مىكرديد. 20. بر تختهاى صفزده تكيه كردهاند، و به ازدواجشان درآوردهايم حورانى را كه درشت چشمند. 21. كسانى كه گرويدند و فرزندانشان در گرويدن پيرويشان كردند، فرزندانشان را هم به آنان پيونديم و از كردارشان نمىكاهيم؛ و هركه در گرو كارِ خويشتن است. 22. پيوسته ميوهشان دهيم و گوشت، از آنچه بخواهند. 23. در آنجا، جامى را كه در آن نه ياوه است نه گناه، از دستِ هم ربانيد. 24. پسرانى گردشان چرخند كه گويى مرواريدى نهفته در صدفند. 25. آنگاه برخى رو به يكديگر كرده، مىپرسند، 26. گويند: ما پيشتر در ميان خاندانمان نگران بوديم، بىترديد. 27. آنگاه خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب مرگبار رهانيد. 28. ما از ديرباز او را [به يگانگى] مىخوانديم، او نكوكارى است كه مهر مىورزد. 29. پس، اندرز ده، كه به لطف پروردگارت تو نه كاهنى نه كسى كه جنون دارد. 30. يا مىگويند: او شاعرى است كه ما انتظار مىكشيم حادثهاى مرگبار بر وى فرود آيد. 31. بگو: منتظر باشيد كه من [نيز] با شما از كسانى هستم كه منتظرند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 524