نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 549
1. اى مؤمنان! هرگاه براى كارزار در راهِ من و جلب رضايت من [از ديارتان] بيرون شدهايد، هرگز دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى مگزينيد، بدانگونه كه با آنان طرح مودّت ريزيد؛ حال آنكه بدان حقيقت كه بر شما فرود آمده كفر مىورزند، و پيامبر و شما را از آن رو كه به خدا- پروردگارتان- گرويدهايد [از مكّه] آواره كردهاند، شما با آنان سر و سرّ دوستانهاى داريد، و من آگاهترم بدانچه نهان مىداريد و آنچه آشكار مىسازيد؛ و هر يك از شما كه چنين كند از راهِ راست منحرف شده بىترديد. 2. اگر دست بر شما يابند، دشمن شمايند و دست و زبانشان را بر شما گشايند، و كفر شما را آرزو دارند. 3. نه خويشاوندانتان و نه فرزندانتان شما را سودى نمىبخشند، روز رستاخيز ميانتان جدايى اندازند، و خدا بيناست بدانچه كنيد. 4. بىگمان براى شما در ابراهيم و همراهانش سرمشقى نيكوست، آنگاه كه به قومشان گفتند: ما از شما و از آنچه به جاىِ خدا مىپرستيد، بيزاريم. ما به شما كفر مىورزيم و ميان ما و شما همواره دشمنى و كينه پديد آمدهاست تا آنكه تنها به خداوند ايمان بياوريد؛ مگر گفتارِ ابراهيم به پدرش كه گفت: بى گمان برايت آمرزش مىخواهم، و برايت در برابر خدا صاحب اختيار چيزى نمىباشم، پروردگارا! بر تو توكل كردهايم و به تو روى آوردهايم و بازگشت به سوىِ توست، [بىترديد]. 5. پروردگارا! ما را آماج آزارِ كافران مگردان، و ما را بيامرز؛ پروردگارا! همانا تويى آن فرزانه پيروزمند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 549