نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 556
1. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است خدا را به پاكى ستايد، فرمانروايى از آنِ اوست و سپاس او راست، و او به هرچه تواناست. 2. اوست كه شما را آفريد؛ از شما برخى كافرند و برخى مؤمن؛ و خدا بدانچه مىكنيد بيناست. 3. آسمانها و زمين را به حق آفريد، و چهرهتان بنگاشت و نيكو نگاشت، و به سوى او پايانهاست. 4. آنچه را در آسمانها و زمين است داند، و آنچه را نهان يا آشكار مىكنيد مىداند، و خدا به رازِ سينهها داناست. 5. آيا خبر كسانى كه پيش از اين كفر ورزيدند شما را نيامده؟ آنان كيفر كارشان را چشيدند، و كيفرى دردناك براىِ آنهاست. 6. اين از آن روست كه پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند، و آنان گفتند: آيا بشرى راه مىنمايدمان؟ پس كفر ورزيدند و روى گرداندند؛ و خدا بىنياز از [اطاعت] آنان بود. و خدا بىنيازى است كه شايان ستايشهاست. 7. كافران پنداشتند كه هرگز برانگيخته نمىگردند، بگو: آرى، به پروردگارم سوگند كه بىترديد برانگيخته مىگرديد، آنگاه از آنچه كردهايد آگاهتان مىسازند، و اين كار آسانى براى خداست. 8. پس به خدا و پيامبرش و آن نورى كه فرو فرستادهايم گرويد؛ و خدا بدانچه مىكنيد داناست. 9. روزى كه شما را براى روزِ فراخوانى گرد آورد؛ اين روزِ حسرت خوارى است! و هركه به خدا گرود و نكوكارى پيشه كند، گناهانش را ببخشايد، و او را به باغهايى كه از فرودست آن جويباران جارى است درآورد. جاودانه در آن مانند؛ اين همان كاميابى والاست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 556