نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 571
11. تا از آسمان بر شما فرو بارد پيوسته بارانها. 12. و شما را با اموال و پسران يارى بخشد، و براى شما پديد آرد باغها و جويبارها. 13. شما را چه مىشود كه نمىهراسيد از شوكتِ خدا؟ 14. با آنكه شما را آفريده در گونهگونىها. 15. آيا نمىانديشيد كه چگونه هفت آسمان را تودرتو آفريده خدا؟ 16. و در آنها ماه را پرتوافشان ساخت و خورشيد را چراغى [روشنى افزا]. 17. و خداست كه شما را از زمين رويانيد گياهآسا، 18. آنگاه شما را بدان بازگردانَد و [دوباره] برونتان آرد در ميانِ شگفتيها. 19. و خدا زمين را گسترانيده براىِ شما، 20. تا آن را در نور ديد با بزرگراهها. 21. نوح گفت: پروردگارا! اينان نافرمانيم كردند، و كسى را پيروى كردند كه اموال و فرزندانش برايش نبود جز زيان افزا. 22. و برانگيختند نيرنگ بزرگى را. 23. و گفتند: خدايانتان را وامگذاريد و از «وَدّ» و «سُواع» و «يَغُوث» و «يَعُوق» و «نَسر» نشويد جدا. 24. و [بدينگونه] بسيارى را به گمراهى بردند. [بار خدايا] جز بر گمراهىِ ستمكاران ميفزا. 25. آنگاه به كيفر گناهانشان غرقه گشتند، آنگاه به آتشى كشيده شدند، و براى خود ياورانى نيافتند در پيشگاه خدا. 26. و نوح گفت: پروردگارا! بر روى زمين از سركشان فرو مگذار هيچ كس را. 27. چرا كه اگر واگذاريشان، بندگانت را گمراه مىكنند و نمىزايند مگر تبهكار ناسپاسى را. 28. پروردگارا! مرا، و مادر و پدرم را، و هركه با ايمان به خانهام درآيد، و نيز مردان و زنان با ايمان را بيامرز؛ و ستمكاران را جز تباهى ميفزا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 571