نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 591
1. سوگند به آسمان و آن به شب كوبنده. 2. و چه دانى كه چيست آن به شب كوبنده؟ 3. ستارهاى است درخشنده. 4. كه بر هر كس بىگمان نگهبانى گماشته گرديده. 5. پس انسان بايد نِگَرَد كه از چه آفريده شده؟ 6. آفريده شده از آبى جهنده، 7. كز بين پشت و سينه تراويده. 8. بىگمان، او تواناست به بازگرداندنش دوباره، 9. روزى كه رازها برون فِتَد از پرده؛ 10. آنگاه براى وى، نه نيرو نه ياورى مانده. 11. سوگند به آسمانِ بازگرداننده، 12. و به زمينِ برشكافته، 13. كه اين گفتارى است جداسازنده؛ 14. و نيست ياوه و بيهوده. 15. آنان نيرنگى مىبازند. 16. و من تدبيرى مىانديشم. 17. پس كافران را مهلتى اندك مهلت ده. سوره اعلى (والا) اين سوره در مكّه فرود آمده و 19 آيه است. 1. تسبيح گو به نام پروردگارت، آن والا. 2. آنكه بيافريد و داد سامانها. 3. آنكه اندازه زد و رهنمود هدايت را. 4. آنكه برآورد چراگاهها، 5. آنگاه گرداندش خاشاكى سياه شده [از سرما]. 6. ما بزودى بر تو مىخوانيم، تا فراموش نكنى [آن را]. 7. جز آنچه را خدا خواهد، اوست به آشكار و نهان دانا. 8. ما برايت فراهم مىكنيم گشايشها. 9. پس، اندرز ده، اگر اندرز سود مىدهد كس را. 10. اندرز گيرد آنكه بترسد، زودا. 11. و نگونبختترين، از آن كنار مىكشد خود را. 12. همان كه درآيد بدان آتشِ وحشتزا. 13. آنگاه نه مىميرد نه زنده مىماند در آنجا. 14. بىگمان رستگار شد هركه پاك كرد خود را. 15. و نامِ پروردگارش را برد و نماز داشت برپا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 591