نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 62
92. هرگز به نيكى نمىرسيد، تا از آنچه دوست مىداريد [به ديگران] بخشيد؛ و هرچه را مىبخشيد خدا بدان داناست همواره. 93. تمام خوراكيها براى بنىاسرائيل حلال بود، مگر آنچه اسرائيل [/ يعقوب] پيش از نزول تورات، بر خود حرام ساخته بود. بگو: اگر راست مىگوييد، تورات را بياوريد و بخوانيد؛ [آيا چيزى جز اين گفته؟] 94. و از اين پس كسانى كه دروغ بر خدا بندند، خود از ستمگرانند بىشبهه. 95. بگو: خدا راست فرموده. پس، آيين حقگراىِ ابراهيم را پيروى كنيد كه هرگز شرك نورزيده. 96. بىگمان، نخستين خانهاى كه براى مردم نهاده شده، همان است كه در مكّه است؛ مبارك است و براى هدايت جهانيان بناگرديده. 97. در آن، نشانههايى روشن است، و مقام ابراهيم، و هر كه بدان درآيد در امان است؛ و براى خدا، بر مردم است، كه آهنگ آن خانه كنند- [البته] هر كه راه به سويش توانَد برد- و هر كه كفر بورزد، خدا از جهانيان بىنياز است، به يكباره. 98. بگو: اى اهل كتاب، چرا به آيههاى خدا كفر مىورزيد؟ و خدا گواه است به كارهايى كه از شما صورت پذيرفته. 99. بگو: اى اهل كتاب، چرا كسى را كه گرويدهاست، از راهِ خدا بازمىداريد؛ و آگاهانه او را واژگونه مىخواهيد، و خدا بىخبر نيست از آنچه از شما صورت پذيرفته. 100. اى مؤمنان، اگر فرقهاى از اهل كتاب را پيروى كنيد، شما را پس از ايمانتان باز مىگردانند به كافرىِ گذشته.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 62