نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 89
66. و اگر [همچون پيشينيان] بر آنان نوشته بوديم كه «يكديگر را بكشيد»، يا «از وطن و خانههايتان بيرون رويد» مگر اندكى از ايشان آن را به كار نمىبستند، و اگر اندرزى را كه بديشان داده مىشد به كار مىبستند، برايشان بهتر بود و مىشد باعث استوارى آنها. 67. و در آن صورت از سوى خويش، بديشان مىداديم پاداشى گرانبها. 68. و بى گمان به راهى راست رهنمون مىشديم آنان را. 69. كسانى كه خدا و پيامبر را فرمان برند، در زمره كسانىاند كه خدا گراميشان داشته، از پيامبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان؛ و چه نيكو يارانىاند آنها. 70. اين بخشايشِ خداست، و خدا بسنده است دانايى را. 71. اى مؤمنان، سلاح برگيريد و [براى جهاد] گروه گروه رهسپار شويد يا همه يكجا. 72. بى گمان از شما كسى هست كه از حركت باز مىماند، اگر مصيبتى به شما رسد، گويد: خدا مرا نواخته است كه نبودهام با آنها! 73. و اگر غنيمتى از سوى خدا به شما رسد- چنانكه گويى ميان شما و او دوستى نبودهاست- خواهد گفت: اى كاش من با آنان بودم و صاحب مىشدم بهره بزرگى را! 74. پس، كسانى كه زندگانى دنيا را با آخرت سودا كردند بايد در راهِ خدا پيكار كنند؛ و هركه در راهِ خدا پيكار كند و كشته شود يا پيروز گردد، به زودى عطايش مىكنيم پاداشى گرانبها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 89