نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 93
92. هيچ مؤمنى را نرسد كه مؤمنى را- مگر به خطا- بكشد. و هر كه به خطا مؤمنى را كشت، بايد برده مؤمنى را آزاد و خونبهايى به خانواده وى بپردازد؛ مگر آنكه درگذرند. و اگر وى [مقتول] از گروهى است كه دشمنان شما هستند و او [/ قاتل] مؤمن است، تنها به آزاد كردن بردهاى مؤمن اكتفا كند. و اگر [مقتول] از گروهى است كه ميان شما و آنان پيمانى است، خونبهايى به خانوادهاش بپردازد، و برده مؤمنى آزاد كند. و هر كه [برده] نيافت، دو ماهِ پياپى روزه بدارد؛ اين توبهاى از سوى خداست، و خدا فرزانهاى است دانا. 93. هر كه مؤمنى را به عمد بكشد، كيفرش دوزخ است، جاودانه در آن ماند؛ خدا بر وى خشم گرفته و نفرينش كرده و برايش آماده ساخته عذاب بزرگى را. 94. اى مؤمنان، هرگاه در راهِ خدا سفر مىكنيد، به درستى پرسوجو كنيد؛ تا مبادا به كسى كه اظهار صلح و اسلام مىكند- براى كسب بهره دنيايى- مگوييد: كه «تو مؤمن نمىباشى!» بىگمان غنيمتهاى فراوان نزد خداوند است؛ در گذشته شما اين چنين بوديد؛ و خدا بر شما منت نهاد. پس نيك بنگريد كه بدانچه مىكنيد آگاه است خدا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 93