15- سورة الحجر به نام خداوند رحمتگر مهربان الف، لام، راء. اين است آيات كتاب [آسمانى] و قرآن روشنگر. (1) چه بسا كسانى كه كافر شدند آرزو كنند كه كاش مسلمان بودند. (2) بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو [ها] سرگرمشان كند، پس به زودى خواهند دانست. (3) و هيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر اينكه براى آن اجلى معين بود. (4) هيچ امتى از اجل خويش نه پيش مىافتد و نه پس مىماند. (5) و گفتند: «اى كسى كه قرآن بر او نازل شده است، به يقين تو ديوانهاى. (6) اگر راست مىگويى چرا فرشتهها را پيش ما نمىآورى؟» (7) فرشتگان را جز به حق فرو نمىفرستيم، و در آن هنگام، ديگر مهلت نيابند. (8) بىترديد، ما اين قرآن را به تدريج نازل كردهايم، و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود. (9) و به يقين، پيش از تو [نيز] در گروههاى پيشينيان [پيامبرانى] فرستاديم. (10) و هيچ پيامبرى برايشان نيامد جز آنكه او را به مسخره مىگرفتند. (11) بدين گونه آن [استهزا] را در دل بزهكاران راه مىدهيم، (12) [كه] به او ايمان نمىآورند، و راه [و رسم] پيشينيان پيوسته چنين بوده است. (13) و اگر درى از آسمان بر آنان مىگشوديم كه همواره از آن بالا مىرفتند، (14) قطعاً مىگفتند: «در حقيقت، ما چشمبندى شدهايم، بلكه ما مردمى هستيم كه افسون شدهايم.» (15)