آيا ديدى آن كسى را كه به آيات ما كفر ورزيد و گفت: «قطعاً به من مال و فرزند [بسيار] داده خواهد شد»؟ (77) آيا بر غيب آگاه شده يا از [خداى] رحمان عهدى گرفته است؟ (78) نه چنين است. به زودى آنچه را مىگويد، مىنويسيم و عذاب را براى او خواهيم افزود. (79) و آنچه را مىگويد، از او به ارث مىبريم و تنها به سوى ما خواهد آمد. (80) و به جاى خدا، معبودانى اختيار كردند تا براى آنان [مايه] عزت باشد. (81) نه چنين است. به زودى [آن معبودان] عبادت ايشان را انكار مىكنند و دشمن آنان مىگردند. (82) آيا ندانستى كه ما شيطانها را بر كافران گماشتهايم، تا آنان را [به گناهان] تحريك كنند؟ (83) پس بر ضد آنان شتاب مكن، كه ما [روزها] را براى آنها شماره مىكنيم. (84) [ياد كن] روزى را كه پرهيزگاران را به سوى [خداى] رحمان گروه گروه محشور مىكنيم. (85) و مجرمان را با حال تشنگى به سوى دوزخ مىرانيم. (86) [آنان] اختيار شفاعت را ندارند، جز آن كس كه از جانب [خداى] رحمان پيمانى گرفته است. (87) و گفتند: « [خداى] رحمان فرزندى اختيار كرده است.» (88) واقعاً چيز زشتى را [بر زبان] آورديد. (89) چيزى نمانده است كه آسمانها از اين [سخن] بشكافند و زمين چاك خورَد و كوهها به شدت فرو ريزند. (90) از اينكه براى [خداى] رحمان فرزندى قايل شدند. (91) [خداى] رحمان را نسزد كه فرزندى اختيار كند. (92) هر كه در آسمانها و زمين است جز بندهوار به سوى [خداى] رحمان نمىآيد. (93) و يقيناً آنها را به حساب آورده و به دقت شماره كرده است. (94) و روز قيامت همه آنها تنها، به سوى او خواهند آمد. (95)