و از ميان ما برخى فرمانبردار و برخى از ما منحرفند: پس كسانى كه به فرمانند، آنان در جستجوى راه درستند، (14) ولى منحرفان، هيزم جهنّم خواهند بود.» (15) و اگر [مردم] در راه درست، پايدارى ورزند، قطعاً آب گوارايى بديشان نوشانيم. (16) تا در اين باره آنان را بيازماييم، و هر كس از ياد پروردگار خود دل بگرداند، وى را در قيد عذابى [روز] افزون درآورد. (17) و مساجد ويژه خداست، پس هيچ كس را با خدا مخوانيد. (18) و همين كه «بنده خدا» برخاست تا او را بخواند، چيزى نمانده بود كه بر سر وى فرو افتند. (19) بگو: «من تنها پروردگار خود را مىخوانم و كسى را با او شريك نمىگردانم.» (20) بگو: «من براى شما اختيار زيان و هدايتى را ندارم.» (21) بگو: «هرگز كسى مرا در برابر خدا پناه نمىدهد و هرگز پناهگاهى غير از او نمىيابم. (22) [وظيفه من] تنها ابلاغى از خدا و [رساندن] پيامهاى اوست.» و هر كس خدا و پيامبرش را نافرمانى كند قطعاً آتش دوزخ براى اوست و جاودانه در آن خواهند ماند. (23) [باش] تا آنچه را وعده داده مىشوند ببينند، آن گاه دريابند كه ياورِ چه كسى ضعيفتر و كدام يك شمارهاش كمتر است. (24) بگو: «نمىدانم آنچه را كه وعده داده شدهايد نزديك است يا پروردگارم براى آن زمانى نهاده است؟» (25) داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند، (26) جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد، كه [در اين صورت] براى او از پيش رو و از پشت سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت، (27) تا معلوم بدارد كه پيامهاى پروردگار خود را رسانيدهاند؛ و [خدا] بدانچه نزد ايشان است احاطه دارد و هر چيزى را به عدد شماره كرده است. (28)