پاداشِ آنان نزد پروردگارشان باغهاى هميشگى است كه از زير [درختان] آن، نهرها روان است، جاودانه در آن همى مانند؛ خدا از آنان خشنود است و [آنان نيز] از او خشنود؛ اين [پاداش] براى كسى است كه از پروردگارش بترسد. (8) 99- سورة الزلزلة به نام خداوند رحمتگر مهربان آن گاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود، (1) و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند، (2) و انسان گويد: « [زمين] را چه شده است؟» (3) آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد. (4) [همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است. (5) آن روز، مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود. (6) پس هر كه هموزن ذرّهاى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد. (7) و هر كه هموزن ذرّهاى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد. (8) 100- سورة العاديات به نام خداوند رحمتگر مهربان سوگند به ماديانهايى كه با همهمه تازانند و با سمّ [هاى] خود از سنگ آتش مىجهانند! (1) و برق [از سنگ] همى جهانند، (2) و صبحگاهان هجوم آرند، (3) و با آن [يورش]، گَردى برانگيزند، (4) و بدان [هجوم]، در دل گروهى درآيند، (5) كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است، (6) و او خود بر اين [امر]، نيك گواه است. (7) و راستى او سخت شيفته مال است. (8) مگر نمىداند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد، (9)