نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 101
منافقان كسانى هستند كه پيوسته انتظار ميكشند و مراقب شما هستند كه اگر پيروزى نصيب شما گردد، بگويند: ما هم با شما بوديم و اگر بهرهاى نصيب كافران شود، خواهند گفت: آيا ما شما را (بر عليه مؤمنين) تشويق و تحريك نكرديم؟ و شما را از آسيب و گزند مؤمنين بر حذر نداشتيم؟ خدا روز قيامت ميان شما حكم خواهد كرد و براى كافران هرگز راه تسلطى بر مؤمنين قرار نداده است. (141) منافقان ميخواهند خدا را فريب دهند در حالى كه خودشان را فريب مىدهند و هنگامى كه در نماز شركت ميكنند از روى بىميلى و اكراه بنماز مىايستند. در برابر مردم ريا و تظاهر مىنمايند و خدا را جز اندكى ياد نميكنند. (142) آنها در حال دو دلى و بىهدفى بسر مىبرند. نه با اين جماعتند و نه با آن جماعت (نه با مؤمنين و نه با كافران) خدا هر كه را در گمراهى رها سازد، راهى براى او نخواهى يافت. (143) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هرگز كافران را بجاى مؤمنين دوست و تكيهگاه خود قرار ندهيد. آيا ميخواهيد (با اين عملتان) دليلى آشكار بر عليه خودتان در پيشگاه خدا داشته باشيد؟ (144) بطور قطع و يقين منافقان در پائينترين رده دوزخ قرار خواهند گرفت و هرگز يار و مددكارى براى آنان نخواهى يافت. (145) غير از كسانى كه توبه كنند و (اعمال خود را) اصلاح نمايند و بكتاب آسمانى خدا چنگ بزنند و دين و ايمان خود را براى خدا پاك و خالص نمايند. آنها با مؤمنين خواهند بود و خدا براى مؤمنين اجر و ثوابى بزرگ خواهد داد. (146) اگر سپاس گزار باشيد و ايمان بياوريد، خدا كارى با مجازات شما ندارد، خدا همواره قدرشناس و داناست. (147)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 101