و آن گاه كه از جانب خدا كتابى بر آنان رسيد و آنچه را كه با آنها بود تصديق مىكرد و انتظار و آرزوى آن را داشتند ولى با همه شناخت كامل، آن را انكار كردند، پس لعنت خدا بر كافران باد. (89) يهوديان معامله بدى با خود كردند كه از روى حسادت آنچه را كه خدا بر آنان نازل كرده بود، انكار نمودند ببهانه اينكه خدا از فضل خويش به هر كسى از بندگانش ميخواهد، وحى نازل مىكند (در اثر اين حسادت و انكار آيات خدا و تكذيب پيامبر) خشمى بالاى خشم، دامنگيرشان گرديد و عذابى خرد كننده در انتظار كافران است (90) و هر وقت به آنان گفته شد كه به آنچه خدا نازل كرده است، ايمان بياوريد، گفتند: ما فقط بآنچه بر خود ما نازل شده است، ايمان ميآوريم و به قرآن كافر مىشوند و حال آنكه قرآن بر حق است و آياتى را كه بر آنها نازل شده، تصديق مىكند. بگو، اگر شما (بكتابى كه بر خودتان نازل شده است) ايمان داريد، پس چرا قبل از اين پيامبران خدا را بقتل مىرسانديد؟. (91) و نيز موسى با دليل و معجزاتى روشن به سوى شما آمد و در غياب او گوسالهاى را به معبودى گرفتيد و با اين كار ستمى بزرگ بر خود روا داشتيد. (92) و زمانى كه از شما تعهد گرفتيم و طور (سينا) را بر بالاى سرتان استوار ساختيم و (گفتيم) آنچه به شما دادهايم، محكم نگهدارى و محافظت كنيد و (احكام آن را) بشنويد. گفتيد: شنيديم ولى عصيان كرديم و مرتكب گناه شديم. در اثر همان كفر به خدا، عشق گوساله در قلبشان جاى گرفت. به آنان بگو، اگر شما اينچنين ايمانى داريد پس اين ايمان، شما را براه بدى وا ميدارد. (93)