نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 151
سوره- 7- اعراف 206- آيه جزء- 9/ 8- مدنى 3825- كلمه سال- 13- بعثت 13877- حرف بنام خداى بخشنده مهربان المص (از حروف مقطعه و رمزى قرآن است) (1) اين كتابى است كه به تو نازل شده و نبايد از ناحيه آن ناراحتى در دل داشته باشى. منظور اينست كه بوسيله آن (مردم را از عواقب وخيم اعمال ناپسندشان) منظور اينست كه بوسيله آن (مردم را از عواقب وخيم اعمال ناپسندشان) آگاه سازى و بترسانى و نيز تذكر و پنديست براى اهل ايمان (2) (اى مردم) آنچه از جانب پروردگارتان براى شما نازل ميشود، پيروى كنيد و غير از او، از پيشوايان ديگرى پيروى نكنيد، اما كمتر پند ميگيريد. (3) چه بسا از اهالى شهر و روستاها را هلاك كرديم. عذاب ما شب هنگام و يا در روز، وقتى كه استراحت ميكردند، بسراغشان آمد. (4) در آن هنگام كه عذاب ما بسويشان آمد، حرفى نداشتند، جز اينكه گفتند: ما واقعا ستمكاريم. (5) بطور حتم و يقين از كسانى كه پيامبران را بسوى آنها فرستاديم (از اطاعت و عدم اطاعت آنان) سؤال خواهيم كرد و از پيامبران نيز سؤال ميكنيم. (6) و قطعا (اعمالشان را) از روى علم (وسيع خود) براى آنان شرح خواهيم داد و ما هيچگاه از آنان دور و غائب نبوديم. (7) سنجش اعمال آنان در آن روز حق يقين است. و كسانى كه ميزان (اعمال نيك) آنان سنگينتر باشد، همانان رستگارند. (8) و كسانى كه ميزان (اعمال نيك) آنها سبك باشد، آنان بسبب ظلمى كه بآيات ما روا داشتند (زبون و زيانكارند و) بخودشان ضرر زدهاند. (9) و ما شما را در روى زمين استقرار بخشيديم و در آن براى شما روزى و وسايل زندگى فراهم ساختيم، ولى شما كمتر شكر ميكنيد. (10) ما شما را آفريديم و بشما صورت بخشيديم، آن گاه به فرشتگان گفتيم: براى آدم سجده كنيد (در برابر خلقت آدم سر تعظيم فرود آوريد) همه فرشتگان سجده كردند جز ابليس كه (حسد ورزيد و) از سجده كنندگان نبود. (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 151