نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 153
گفتند: پروردگارا، ما بخود ظلم كرديم، اگر ما را نبخشى و به ما رحم نكنى، هر آينه زبون و زيانكار خواهيم شد. (23) خدا فرمود: (از مقام و منزلت خويش) فرود آئيد در حالى كه بعضى از شما دشمن بعض ديگر خواهيد بود و شما را در روى زمين استقرار مىبخشيم و تا زمانى معين از آن بهرهمند خواهيد شد. (24) خدا فرمود: در آنجا متولد ميشويد و زندگى ميكنيد و در آن مىميريد و روز قيامت از آن خارج ميشويد. (25) اى فرزندان آدم، ما براى شما لباس تعيين كرديم كه اندام شما را مىپوشاند و مايه زينت اندام شماست و نيز لباس تقوى و پرهيزكارى براى شما فرستاديم كه (از لباس عادى) بهتر و نيكوتر است، اين حقايق از آيات خداست، باشد كه آنان متذكر شوند. (26) اى بنى آدم، شيطان شما را فريب ندهد، بدانسان كه پدر و مادر شما را فريب داد و از بهشت بيرونشان كرد و لباس تقوى را از تنشان بيرون ساخت تا عورتشان آشكار گردد. در واقع شيطان و يارانش شما را مىبينند و شما آنها را نمىبينيد. ما شياطين را دوست و همنشين كسانى قرار داديم كه اهل ايمان نيستند. (27) و هنگامى كه كار زشتى انجام مىدهند، مىگويند: پدران و نياكان خود را بر آن يافتيم و خدا ما را بآن امر فرموده است. بآنان بگو، خدا هرگز بكار زشت و ناپسند امر نميكند. آيا درباره خدا چيزى مىگوييد كه از آن اطلاع نداريد؟ (28) بگو، پروردگارم بر عدل و داد امر فرموده است و روى خود را در هر مسجد (هنگام عبادت و نماز) بسوى او كنيد و او را بخوانيد و دين خود را براى خدا خالص و پاك نمائيد (و بدانيد) بدانسان كه در آغاز شما را آفريد (بار ديگر روز رستاخيز بهمان وضع) بر مىگرديد. (29) گروهى هدايت يافتند و گروهى ديگر مستوجب گمراهى و ضلالت شدند. آنها شياطين را بجاى خدا اولياى خود اتخاذ كردند و چنين پنداشتند كه واقعا هدايت يافتهاند. (30)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 153