نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 165
و گفتند: ما به رب العالمين ايمان آورديم. (121) پروردگار موسى و هارون. (122) فرعون گفت: آيا پيش از آنكه من به شما اجازه دهم، به او ايمان آورديد؟ حتما توطئهاى در كار است كه در اين شهر ترتيب دادهايد تا اهالى را از آن بيرون كنيد، ولى بزودى خواهيد دانست. (123) سوگند ياد مىكنم كه دست و پاى شما را بر خلاف هم قطع كنم، سپس همه شما را بدار (مجازات) مىآويزم. (124) جادوگران گفتند؛ (مهم نيست) ما بسوى پروردگارمان باز مىگرديم. (125) و تو اى فرعون، تنها ايرادى كه از ما مىگيرى اينست كه ما به آيات پروردگارمان هنگامى كه براى ما آمده، ايمان آورديم. پروردگارا، صبر و طاقت بر ما عنايت فرما (تا شكنجه و آزار فرعونيان را تحمل كنيم) و ما را مسلمان و فرمانبردار بميران. (126) بزرگان قوم فرعون به وى گفتند؛ آيا موسى و قومش را آزاد مىگذارى تا در زمين فساد برپا كنند؟ و تو و معبودان تو را ترك نمايند؟ فرعون گفت؛ پسران آنها را بقتل خواهم رساند و دخترانشان را زنده خواهم گذاشت و ما به آنها كاملا مسلط هستيم. (127) موسى بقوم خود گفت؛ از خدا يارى بخواهيد و صبر و استقامت داشته باشيد در حقيقت مالك اصلى زمين، خداست و آن را بهر كه از بندگانش بخواهد، مىبخشد و سرانجام نيك از آن پرهيزكاران و مردم پارساست. (128) (بنى اسرائيل به موسى) گفتند؛ پيش از آنكه تو بيايى ما را اذيت مىكردند و بعد از آمدن تو نيز ما را اذيت مىكنند. موسى گفت؛ اميد است پروردگارتان، دشمنان شما را هلاك و نابود كند و شما را در زمين (و ملك آنها) جانشين آنان سازد و بنگرد، تا چگونه عمل ميكنيد. (129) ما آل فرعون را بخشكسالى و كمبود محصول دچار ساختيم، تا آنان متذكر و متنبه شوند. (130)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 165