ترجمه قرآن - كاويانپور، احمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 177

سوره- 8- انفال‌
75- آيه جزء- 9- مدنى 1095- كلمه سال- 21- بعثت 5080- حرف‌
بنام خداى بخشنده مهربان‌
(يا پيامبر) از تو درباره انفال (غنائم جنگى) سؤال ميكنند. بگو، انفال مخصوص خدا و پيامبر اوست. از خدا بترسيد و ميان برادرانى كه با هم به خصومت پرداخته‌اند صلح و سازش برقرار كنيد. خدا و پيامبر او را فرمان بريد، اگر شما ايمان داريد. (1)
اهل ايمان كسانى هستند كه هر وقت نام خدا ذكر شود، قلبشان ترسان گردد و چون آيات خدا بر آنان قرائت شود، به ايمانشان افزوده گردد و تنها به پروردگارشان توكل ميكنند. (2)
آن كسانى كه نماز برپا ميدارند و از هر چه روزيشان داديم، انفاق ميكنند. (3)
مؤمنان حقيقى همانان هستند. درجات (عالى) و آمرزش و روزى نيكو نزد پروردگارشان براى آنهاست. (4)
(نارضايتى بعضى از مؤمنين در مورد تقسيم غنائم جنگى بيمورد است.) البته پروردگارت تو را از خانه‌ات بحق (براى جنگ بدر) بيرون فرستاد در حالى كه عده‌اى از مؤمنين (از جنگ) اكراه داشتند. (5)
آنان با اينكه مى‌دانستند، اين فرمان خداست، باز با تو مجادله ميكردند. (آن چنان ترس بر آنها غلبه كرده بود كه) گويى آنها را بسوى مرگ سوق مى‌دهند و آنها (خطر مرگ را با چشم يقين) ميديدند. (6)
و بخاطر بياوريد هنگامى كه خدا براى شما وعده داد كه يكى از دو گروه (كاروان تجارتى يا سپاهيان قريش را) با شما روبرو سازد. اما شما دوست داشتيد كه با كاروان تجارتى درگير شويد. ولى خدا مى‌خواست حق را با كلمات خود تثبيت كند و بنياد كافران را قطع نمايد. (لذا شما را با سپاهيان قريش درگير ساخت). (7)
تا حق (توحيد، اسلام، عدالت، آزادى) تثبيت شود و باطل (كفر، بى‌ايمانى، ظلم، فساد) از بين برود هر چند مجرمين و گنهكاران را ناپسند آيد. (8)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 177

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست