يهوديان مىگويند: مسيحيان چيزى نيستند و مسيحيان مىگويند: يهوديان چيزى نيستند و حال آنكه هر دوى آنها كتاب آسمانى مىخوانند. مردم نادان و ناآگاه نيز (مشركان عرب) نظير گفتار آنان را مىگويند. خدا روز قيامت درباره اختلاف آنان قضاوت و حكم خواهد كرد. (113) ستمكارتر از آن كس كه از ذكر نام خدا در مساجد جلوگيرى كند و در ويرانى مساجد بكوشد كيست؟ آنان جز با ترس و لرز وارد مساجد نمىشوند براى آنان در دنيا ذلت و خوارى و در آخرت عذابى بزرگ آماده است. (114) مشرق و مغرب همه از آن خداست و بهر سو رو كنيد همانجا وجه خداست. همانا خدا وسعت بخش داناست. (115) (يهوديان و مسيحيان و مشركان) مىگويند: خدا فرزندى براى خود اتخاذ كرده است. خدا (از اين نسبتهاى ناروا بكلى) پاك و منزه است. آنچه در آسمانها و در زمين است همه متعلق به خداست و همه در برابر او مطيع و فرمانبردارند. (116) پديد آورنده آسمانها و زمين خداست. هر گاه امرى را اراده كند، فقط ميگويد موجود باش، و فورا موجود مىشود. (117) افراد بىاطلاع گفتند: چرا خدا خودش با ما حرف نميزند؟ يا آيهاى به خود ما نمىفرستد؟ گذشتگان آنها نيز نظير اين سخنان را مىگفتند. دلها و افكار آنان شبيه همند. ما آيات خود را براى اهل يقين بيان كرديم. (118) ما تو را براى بشارت و اخطار و آگاه سازى مردم بحق فرستاديم و تو مسئول اهل دوزخ نيستى. (119)