نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 206
آن سه نفر كه تخلف ورزيدند (و بجنگ تبوك نرفتند) زمين با آن همه فراخى بر آنان تنگ شد و دلهايشان تنگى گرفت و يقين كردند كه پناه و چارهاى جز روى آوردن بدرگاه خدا ندارند. سپس خدا به آنان توفيق داد تا توبه كنند. در حقيقت خدا بسيار توبه پذير و مهربان است. (118) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا بترسيد و همواره با راستگويان و با درستكاران باشيد. (119) براى اهل مدينه و اعراب (صحرانشين) جايز نيست كه از فرمان پيامبر تخلف ورزند و نبايد بر خلاف ميل او اظهار نظر كنند. اين بدان سبب است كه هيچ رنج و تشنگى و گرسنگى و خستگى در راه خدا نمىكشند و هيچ قدمى كه كفار را خشمگين سازد، برنميدارند و هيچ دستبردى به دشمنان دين نمىرسانند، مگر در عوض هر يك از اينها، عمل صالحى در نامه اعمالشان نوشته ميشود و خدا هرگز اجر نيكوكاران را ضايع نميسازد. (120) هيچ مال كم و زياد را (در راه خدا) انفاق نمىكنند و هيچ آبادى را طى نميكنند، مگر آنكه (در نامه اعمال آنها) ثبت و ضبط ميشود تا خدا بهتر از آنچه انجام مىدادند براى آنان پاداش دهد. (121) (هنگامى كه پيامبر فرمان حركت داد) مؤمنين نبايد همه با هم حركت كنند (و پيامبر خدا را تنها بگذارند) از هر گروه بايد عدهاى (نزد پيامبر) بمانند و در امور دينى كسب معلومات كنند و ياران خود را هنگام بازگشت آگاه نمايند تا آنها از اعمال ناپسند دورى كنند. (122)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 206