نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 209
بديهى است كسانى كه اميد ديدار ما را ندارند (به آخرت معتقد نيستند) و به زندگى دنيا بسيار علاقمند و به آن دل بستهاند و نيز كسانى كه از آيات ما غافل و بىخبرند. (7) بخاطر اعمالى كه انجام مىدهند جايشان آتش دوزخ است. (8) كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند پروردگار آنان را بسبب ايمانشان به بهشتهاى پرنعمت كه در آن نهرها جاريست هدايت ميكند. (9) در آنجا دعايشان اينست: خدايا منزهى تو، پاكى توراست. تحيت و درودشان در آنجا سلام است و پايان دعايشان اينست كه: ستايش خاص خداى را كه پروردگار جهانيان است. (10) و اگر خدا در رساندن شر و عذاب براى مردم شتاب ميكرد، همانگونه كه براى رساندن خير و منفعت به آنان شتاب ميورزد، هر آينه اجلشان فرا ميرسيد (و همهشان محو و نابود ميشدند) ولى ما كسانى را كه بديدار ما اميدوار نيستند (و ايمان به روز رستاخيز ندارند، بحال خود) واميگذاريم تا در سركشى و طغيانشان بيشتر سرگردان شوند. (11) و هنگامى كه ضرر و زيانى به انسان برسد در حالى كه به پهلو تكيه داده يا نشسته و يا ايستاده، ما را ميخواند (و بيارى مىطلبد) همين كه آن ضرر و زيان را از وى برداشتيم (بدون اينكه شكر خداى را بجا آورد) مىرود. گويى هرگز ما را براى دفع ضررى كه به او رسيده بود، نخوانده است. بدينسان براى تجاوزكاران اعمالشان زينت داده شده است. (12) ما قبل از شما مردم قرون گذشته را بخاطر ظلم و ستمشان و بكيفر گناهانشان هلاك كرديم و پيامبران ما با دلايل روشن، بسوى آنها آمدند و آنها ايمان نياوردند. بدينسان ما جماعت مجرم و گناهكار را به كيفر ميرسانيم. (13) بعد از هلاك آنها شما را در زمين جانشين آنان ساختيم تا بنگريم چگونه عمل خواهيد كرد. (14)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 209