نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 224
آنها قادر بجلوگيرى از عذاب خدا در روى زمين نيستند و براى آنها غير از خدا دوست و حمايت كنندهاى نخواهد بود. عذاب آنان افزايش مىيابد (دو چندان ميشود) براى آنكه نمىخواهند بشنوند و نمىخواهند ببينند. (20) همانان هستند كه به خودشان ضرر زدند و آنچه افترا مىبستند از آنان دور و ناپديد مىگردد. (21) بدون شك در آخرت زبونترين و زيانكارترين مردم همانان هستند. (22) كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و بر پروردگارشان خاشع و فروتن بودند، آنان اهل بهشتند و جاودانه در آن خواهند بود. (23) مثل اين دو گروه (كافران و مؤمنان) همانند مثل كور و كر و بينا و شنواست. آيا اين دو گروه مردم در مقايسه با هم برابرند؟ پس چرا متذكر حقايق نميشويد؟ (24) ما نوح را براى هدايت قومش فرستاديم. (نوح گفت: اى مردم) من براى شما اخطار كننده و اندرز دهنده آشكارم. (25) غير از خدا هيچكس را نپرستيد. من براى شما از عذاب روز دردناك همى ترسم. (26) بزرگان قوم او كه كافر بودند، گفتند: ما تو را جز بشرى همانند خودمان نمىبينيم و ما كسانى را نديديم كه پيرو تو شوند، مگر آنها كه در ميان ما فرومايه هستند و ما هيچگونه امتيازى در شما نسبت بخودمان نمىبينيم. بلكه بر عكس شما را آدمى دروغگو مىپنداريم. (27) نوح گفت: اى جماعت، هر گاه شما ببينيد كه من دلايل روشن از پروردگارم دارم و خدا از جانب خويش رحمتى بر من عنايت فرموده، آيا باز هم حقايق بر شما پوشيده خواهد ماند؟ من چگونه شما را بقبول آن وادار كنم در حالى كه شما از آن كراهت داريد؟ (28)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 224