نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 225
و، اى جماعت، من براى هدايت شما اجرى از شما نمىخواهم اجر من تنها بر عهده خداست. من هرگز كسانى را كه ايمان آوردهاند، از خود دور نميكنم. آنان پروردگار خويش را ملاقات خواهند كرد. ولى من شما را گروهى جاهل و نادان مىبينم. (29) و، اى مردم اگر من آنها را از خود دور كنم، چه كسى مرا از عذاب خدا باز خواهد داشت؟ آيا متذكر حقايق نميشويد؟ (30) من نميگويم كه من فرشتهام و نميگويم كه خدا براى كسانى كه در نظر شما خوار و زبونند، نيكى نخواهد رسانيد. خدا بر آنچه در نهاد آنهاست، داناتر و آگاهتر از من است. (اگر چنين بگويم) آن گاه از ستمكاران خواهم بود. (31) گفتند: اى نوح، تو با ما جر و بحث بسيار كردى اكنون اگر راست مىگويى (سخن كوتاه كن و) براى ما وعده خداى را كه دادى بياور. (32) نوح گفت: اگر خدا بخواهد عذاب بر شما مىفرستد و شما نميتوانيد از آن جلوگيرى كنيد. (33) و ديگر پند و نصايح من براى شما سودى ندارد. اگر خدا بخواهد شما را در گمراهى رها سازد، او پروردگار شماست و بسوى او بازگشت ميكنيد. (34) آيا ميگويند كه آن دروغ است؟ بگو، اگر آن دروغ باشد، گناهش بر من است (نه بر شما) و من از گناهانى كه شما مرتكب ميشويد، بكلى دورم. (35) و به نوح وحى شد: از قوم تو غير از همين عده كه ايمان آوردهاند، كسى ديگر ايمان نخواهد آورد و تو بر اعمال آنان اندوهگين مباش. (36) و بساختن كشتى زير نظر ما و طبق دستورات ما مشغول شود و مرا درباره كسانى كه ظلم كردند، مخاطب قرار مده زيرا همه آنها غرق خواهند شد. (37)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 225