نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 256
و هنگامى كه موسى بقوم خود گفت: نعمتهاى خداى را كه بر شما ارزانى داشته، بياد آوريد، زمانى كه شما را از زير يوغ فرعونيان رهايى بخشيد. آنها شما را به بدترين وجهى عذاب ميكردند. پسران شما را ميكشتند، زنان و دختران شما را زنده نگهميداشتند و در آن مصيبت از جانب پروردگار براى شما آزمايشى بزرگ بود. (6) بخاطر بياوريد هنگامى كه پروردگارتان اعلام فرمود: كه اگر شما شكر نعمت بجاى آوريد، بر نعمتهاى اعطايى شما مىافزايم و اگر كفران نعمت كنيد، بعذاب بسيار شديد گرفتارتان ميكنم. (7) و موسى قوم خود را گفت: اگر شما و همه مردم روى زمين كافر شويد: خدا از همه بىنياز و شايان ستايش است. (8) آيا خبر كسانى كه پيش از شما بودند، از قوم نوح و عاد و ثمود و كسانى كه بعد از آنها بودند، براى شما نرسيده است؟ و جز خدا كسى بر سرگذشت آنها آگاه نيست. پيامبرانشان براى آنها دلايل روشن آوردند و آنها از تعجب دست در دهانشان بردند و گفتند: ما به شما پيامبران براى هر كارى كه فرستاده شدهايد كافر و ناباوريم و از آنچه ما را بسوى آن ميخوانيد (خدا، قيامت، بهشت، دوزخ) در شك و ترديد هستيم. (9) پيامبران به آنها گفتند: آيا درباره خدايى كه پديد آورنده آسمانها و زمين است و شما را براى آمرزش گناهانتان ميخواند و تا هنگام اجل معينه شما را فرصت مىدهد، در شك و ترديد هستيد؟ كافران گفتند: شما هم مثل ما بشرى بيش نيستيد و ميخواهيد ما را از آنچه پدران و نياكان ما مىپرستيدند، باز داريد. (اگر براستى پيغمبريد) براى ما حجتى روشن (و دليل قانع كنندهاى) بياوريد. (10)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 256