نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 258
(اى انسان) آيا توجه نكردى كه خدا آسمانها و زمين را بحق آفريد؟ اگر بخواهد همه شما را از بين ميبرد و مخلوقى جديد مىآفريند. (19) و اين كار بر خدا دشوار نيست. (20) روزى كه همگى در پيشگاه خدا حاضر ميشوند، آن گاه زيردستان به مستكبران خواهند گفت: ما، در دنيا تابع شما بوديم، آيا ممكن است قدرى از عذاب خدا را از ما كم كنيد؟ آنها خواهند گفت: اگر ما از خدا توفيق هدايت مىيافتيم، شما را نيز هدايت مىكرديم. حال اگر ناله و فرياد كنيم، يا صبر و حوصله نمائيم، تفاوتى نميكند و هيچ گونه راه نجاتى نداريم. (21) هنگامى كه كارها برگزار شد. (رسيدگى بحساب اعمال مردم خاتمه يافت) شيطان خواهد گفت: خدا شما را وعده حق داد، و من بشما وعده خلاف دادم. من بر شما تسلطى نداشتم جز اينكه شما را (بسوى گناه) دعوت كنم و شما هم دعوت مرا پذيرفتيد. بنا بر اين مرا سرزنش و ملامت نكنيد، خودتان را سرزنش كنيد. من فريادرس شما نيستم و شما نيز فرياد رس من نخواهيد بود. شما در آنچه مرا شريك قرار ميدهيد، من قبلا منكر آن بودم. قطعا عذابى بس دردناك در انتظار ستمكاران خواهد بود. (22) و آنان كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، در بهشتهايى كه در آن نهرها جاريست، داخل خواهند شد و بفرمان پروردگارشان در آنجا جاويدان خواهند بود. تحيت و درود آنها در بهشت، سلام است. (23) مگر نمىبينى كه خدا (براى فهماندن مطالب) چگونه مثلهاى ساده مىآورد؟ كلمه پاك مانند درخت پاك ميباشد كه تنه و ريشه آن ثابت و شاخههاى آن بر آسمان است. (24)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 258