نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 264
خطاب شد، اى ابليس، چه چيز باعث شد كه از سجده كنندگان نباشى؟ (32) ابليس گفت: من هرگز بر آدم خاكى كه او را از گل خشك آفريدى، سجده نخواهم كرد. (33) عتاب شد: از آنجا خارج شو كه تو رانده و مطرودى. (34) تا روز قيامت لعنت خدا بر تو باد. (35) ابليس گفت: پروردگارا، تا روز قيامت براى من مهلت (و طول عمر) عطا فرما. (36) خطاب شد: تو را مهلت خواهد بود. (37) تا روزى كه وقت آن نزد ما معلوم و مشخص است. (38) ابليس گفت: پروردگارا، بسبب آنكه مرا در گمراهى رها ساختى، من نيز اعمال قبيح مردم روى زمين را در نظرشان زيبا جلوه مىدهم و همه آنها را گمراه خواهم كرد. (39) غير از بندگان با ايمان و مخلص تو. (40) خدا فرمود: همين ايمان و اخلاص، راهى مستقيم و سر راست بسوى منست. (41) و تو نمىتوانى بندگان باايمان ما را گمراه كنى، تسلط تو بر مردم نادان و گمراهى است كه پيرو تو شوند (42) مسلما ميعادگاه همه آن مردم گمراه آتش دوزخ خواهد بود. (43) دوزخى كه داراى هفت در است و بهر درى گروهى از آنان تعيين و مستقيم خواهند شد. (44) البته پرهيزكاران در بهشتها و در كنار چشمه ساران خواهند بود. (45) (فرشتگان به آنان ميگويند) بسلامتى و ايمنى كامل داخل بهشت شويد. (46) و ما از دل آنان كينه را بيرون ميآوريم و برادروار روبروى هم بر تختها تكيه ميزنند. (47) در آنجا هيچگونه رنج و سختى بر آنان نميرسد و هرگز آنها را از بهشت بيرون نميكنند. (48) (يا پيامبر) بندگان مرا آگاه كن كه من بسيار آمرزنده مهربانم. (49) و عذاب من نيز عذابى بس دردناك است. (50) و بندگانم را از ميهمانان ابراهيم آگاه ساز. (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 264