نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 274
و خدا از آسمان باران فرستاد و با آن زمين را پس از پژمردگى زنده كرد. مسلما در آن نشانههائيست (از قدرت خدا) براى جماعتى كه گوش شنوا دارند. (65) و براى شما در وجود چهارپايان عبرتهاست. ما از ميان سرگين و خون (دو جسم ناپاك) شير پاك و خالص به شما مىنوشانيم كه بسيار گواراست. (66) و از ميوهها خرما و انگور كه از آن نوشابههاى شيرين و نيز رزق حلال نيكو بدست مىآوريد. مسلما در آن نشانههائيست براى جماعتى كه عاقلانه فكر ميكنند. (67) و پروردگار تو به زنبور عسل الهام نمود كه در دل كوهها و در ميان درختان و در بناها كند و بساز. (68) سپس از شكوفه ميوهها بخور و راههاى پروردگارت را به آرامى طى كن. از درون آنها عسل بسيار شيرين به رنگهاى مختلف بيرون ميآيد كه شفا بخش آلام انسانهاست. مسلما در آن نشانههايى است براى جماعتى كه درست فكر ميكنند. (69) و خدا شما بندگان را آفريد. پس از آن شما را ميميراند و از شما بعضى را بدوران انحطاط پيرى ميرساند بطورى كه هر چه مىدانست فراموش كند. همانا خدا داناى تواناست. (70) خدا بعضى از شما را بر بعض ديگر در ثروت و روزى برترى بخشيده است. آنان كه برترى يافتهاند هيچگاه حاضر نيستند ثروت و روزى خود را بزيردستان و بردگان خود بدهند تا همهشان در آن مال و ثروت با هم سهيم و برابر شوند. ولى نعمتهاى اعطايى خدا را ناديده ميگيرند (و براى او شريك قرار ميدهند). (71) و خدا از همنوع خودتان همسرانى براى شما آفريد. و از همسرانتان فرزندان و نوادگان براى شما قرار داد و از نعمتهاى پاك شما را روزى داد آيا با اينهمه بباطل گرايش پيدا ميكنند؟ و به نعمتهاى خدا كفر ميورزند؟ (72)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 274