نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 312
كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، خداى رحمان محبت آنها را در دلها قرار ميدهد. (96) بخاطر همين است كه ما اين قرآن را بر زبان تو آسان نموديم تا با آن، تقوى پيشگان را (برحمت خدا) بشارت دهى و كافردلان و ستيزه جويان را (از عذاب خدا) بترسانى. (97) چه بسيار از مردم قرون گذشته را قبل از ايشان هلاك كرديم. آيا فردى از آنها را پيدا ميكنى؟ يا كوچكترين صدايى از آنان ميشنوى؟ (و نام و نشانى از آنان باقى نمانده است). (98) سوره- 20- طه 135- آيه جزء- 16- مكى 1341- كلمه سال- 11- بعثت 5242- حرف بنام خداى بخشنده مهربان طه (از حروف مقطعه و رمزى قرآن است). (1) (يا پيامبر) ما قرآن را بر تو نازل نكرديم كه خود را به رنج و زحمت بيندازى. (2) فقط تذكر و يادآوريست براى كسانى كه از خدا ميترسند. (3) اين قرآن فرستاده خدايى است كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريد. (4) خداى بخشندهاى كه بر عرش عظيم مسلط است. (5) هر چه در آسمانها و در زمين و ميان آنهاست و آنچه در زير خاك مدفون است همه متعلق به اوست. (6) و اگر خدا را با صداى بلند (يا آهسته) بخوانى (يكسان است) همانا خدا به اسرار نهانى (دلهاى مردم بخوبى) آگاه است. (7) خداست كه جز او هيچ معبودى نيست. تمام اسامى و صفات نيكو از آن اوست. (8) (يا پيامبر) آيا حديث موسى را شنيدهاى؟ (9) هنگامى كه از دور آتشى ديد، به همسرش گفت: شما همين جا تأمل كنيد، من آتشى از دور ديدم. شايد بتوانم قدرى آتش براى شما بياورم يا وسيله آن راه پيدا كنيم. (10) وقتى كه نزديك آتش رسيد، خطاب شد: يا موسى. (11) من پروردگار تو هستم، كفشهايت را درآور، زيرا تو در وادى مقدس طوا هستى. (12)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 312