ترجمه قرآن - كاويانپور، احمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 320

شاه بر حق تنها خداى تعالى است. (يا پيامبر) قبل از خاتمه وحى كه به تو نازل ميشود، تعجيل در تلاوت آن مكن و بگو پروردگارا، بر علم و دانش من بيفزاى. (114)
ما با آدم قبلا عهد كرديم (كه فريب شيطان نخورد و نافرمانى نكند) ولى او فراموش كرد و او را (در عهد و پيمانش) ثابت و با عزم نيافتيم. (115)
هنگامى كه به فرشتگان گفتيم: آدم را سجده كنيد، همگى سجده كردند جز شيطان كه خوددارى نمود. (116)
آن گاه گفتيم: اى آدم، بطور قطع شيطان دشمن تو و همسر تو است (مواظب باش كه) شما را از بهشت بيرون نكند، آن گاه به رنج و سختى گرفتار خواهيد شد. (117)
مسلما در بهشت هرگز گرسنه نميشوى و برهنه نمى‌مانى. (118)
و در آنجا تشنه نميشوى و از گرما رنج نميبرى. (119)
پس شيطان او را به وسوسه انداخت و گفت: اى آدم، آيا ميخواهى تو را به درخت جاويد و ملك ابديت رهنما باشم؟ (120)
سرانجام (آدم و حوا) از ميوه آن درخت (ممنوعه) خوردند و عضو نهفته‌شان بر آنان آشكار گرديد (حس شهوانى آنان بيدار شد) آن گاه از برگ درختان باغ براى پوشش عورتشان استفاده كردند و آدم پروردگارش را نافرمانى كرد و گمراه شد (121)
سپس (توبه نمود و) پروردگارش توبه او را پذيرفت و او را هدايت فرمود و بمقام نبوت انتخاب نمود. (122)
خطاب شد: همگى از بهشت فرود آئيد، در حالى كه بعضى از شما دشمن بعض ديگر خواهيد بود. هر گاه رهبرى از جانب من براى هدايت شما آمد (او را اطاعت كنيد) هر كس راه مرا پيروى كند، هيچ گمراهى و مشقت براى او نخواهد بود. (123)
و هر كه از ذكر و عبادت من روى برتافت قطعا زندگى پرمشقتى خواهد داشت و روز قيامت او را نابينا محشور ميكنيم. (124)
آن گاه خواهد گفت: پروردگارا، چرا مرا نابينا محشور كردى؟ من كه در دنيا چشم بينا داشتم. (125)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 320

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست