نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 325
هنگامى كه كافران تو را مىبينند، بتمسخر ميگويند: آيا همين شخص معبودان شما را بزشتى ياد ميكنند؟ و حال آنكه خودشان بذكر خداى رحمان كافرند. (36) انسان فطرتا عجول خلق شده است پس زياد عجله نكنيد، بزودى آيات عذاب خود را براى شما نشانشان خواهم داد. (37) كافران ميگويند، اين قيامت موعود چه موقع خواهد بود؟ اگر شما راست مىگوييد؟ (38) كسانى كه كافر شدند، اگر ميدانستند روز قيامت آتش سوزان از سمت جلو و از پشت سرشان زبانه خواهد كشيد و يارى كنندهاى نخواهند داشت (آن گاه براى عذاب، عجله نميكردند). (39) آرى آن روز ناگهان خواهد رسيد و كافران را مات و مبهوت خواهد ساخت و قادر نخواهند بود آتش را از خود دور كنند و فرصت هم نخواهند يافت. (40) (يا پيامبر) البته پيامبران پيش از تو را نيز استهزا ميكردند و استهزا كنندگان در عذابى كه آن را مسخره ميكردند، سخت محاصره و گرفتار شدند. (41) بگو، كيست كه شما را هنگام شب و روز از عذاب خداى رحمان در امان بدارد؟ (با اينكه ميدانند غير از خدا كسى نيست، باز هم) از ذكر پروردگارشان روى برمىتابند. (42) آيا آنان معبودانى دارند كه عذاب را از آنان دفع نمايند؟ معبودان آنها قادر بيارى خود نيستند و از طرف ما نيز كمكى بمشركين نخواهد شد. (43) ولى ما، كافران و پدران آنها را از نعمتهاى دنيا بهرهمند ساختيم تا عمر طولانى كنند. آيا نمىبينند كه فرمان ما نازل گشته و (روز بروز) از سرزمين و هواداران آنها كاسته ميشود؟ آيا (چنين مىپندارند كه) پيروز خواهند شد؟ (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 325